به گزارش مشرق، علیرضا فغانی و حسن کامرانی‌فر با حضور در فارس، در خصوص حضورشان در جام جهانی 2014 برزیل، حاشیه‌های داوری و انتقادات بازیکنان فوتبال صحبت کردند که در زیر می‌خوانید.
*گفته می‌شود علاقه قلبی و حضور پدرتان در داوری باعث شد که شما هم داور شوید؟
فغانی: من در خانواده فوتبالی بزرگ شدم و پدرم مربی فوتبال بود. او همچنین 10-15سال مشغول به داوری بود و از زمانی که خودم را یادم می‌آید با توپ در دنیای فوتبال بزرگ شدم. سال 73هم با تشویق‌های پدرم وارد کلاس‌های داوری شدم. کم کم به داوری علاقه‌مند شدم. البته من چند سالی هم فوتبال بازی کردم و در تیم اتکاء عضویت داشتم و حتی قهرمان تهران هم شدم اما علاقه‌ام در داوری بیشتر بود و دوست داشتم در داوری پیشرفت کنم. در سال 80 هم که ازدواج کردم پدر خانمم آقای عرب براقی بود که خودشان داوران قدیمی فوتبال هستند.
کامرانی‌فر: من در دبیرستان ورزش درس می‌خواندم و از همانجا در کلاس‌های داوری ثبت نام کردم و به اتفاق دوستانم در مشهد به این کلاس‌ها می‌رفتم و از سال 68 به این طرف داوری می‌کنم و حالا زندگی ما هم زندگی داوری شده است.
*داوری کردن سخت‌تر است یا فوتبال بازی کردن؟
فغانی: خوب هرکدامشان سختی خاص خودش را دارد اما داوری حساسیت بیشتری دارد چرا که با یک تصمیم امکان دارد نتیجه عوض شود و نگاه‌های بیشتری روی یک داور هست و باید جواب خیلی‌ها را بدهیم. به طور مثال یک بازیکن 90 دقیقه بد بازی می‌کند اما در دقیقه 2+90 گل می‌زند و همه او را تحسین می‌کنند اما اگر یک داور 90دقیقه خوب قضاوت کند و در دقیقه 2+90 یک اشتباه انجام دهد همه او را زیر سؤال می‌برند.
*کار کمک‌داور سخت است یا داور وسط؟
کامرانی‌فر: کار داور وسط سخت‌تر است اما کار کمک‌داور حساس‌تر. این را به این خاطر می‌گویم که نوع تصمیمات کمک داور نسبت به داور کمتر است اما همان تصمیمات می‌تواند تأثیرگذار باشد. کار داور اما سخت‌تر است چون مسئولیت بازی با اوست و همه چیز به او بر می‌گردد.
*درباره علیرضا فغانی صحبت زیاد است. بعضی از بازیکنان می‌گویند شما «بددهان» هستید و به بازیکنان توهین می‌کنید. خودتان در این باره چه می‌گویید؟
فغانی: ببینید اینگونه حرف‌ها و این توهین‌ها بین خود بازیکنان رد و بدل می‌شود و به نظرم این کار آنها خیلی لوث شده به طوریکه هم داوران و هم تماشاگران را از فوتبال زده می‌کند. آنها شوخی‌های بی‌مزه‌ای که در اردوهایشان انجام می‌دهند را هم در زمین بازی صورت می‌دهند و فکر می‌کنند اگر با هم توهین کنند صمیمی‌تر می‌شوند که می‌بینیم خیلی از این مسائل به درگیری هم ختم می‌شود. مثل بازی تیم‌های پرسپولیس و سپاهان که شجاع خلیل‌زاده و خلعتبری که خیلی هم با هم دوست هستند اما به خاطر یک پرتاب اوت جدلی درست کردند که همه را از فوتبال زده می‌کند. اما در خصوص خودم باید بگویم که رفتارم با بازیکنان همیشه در چارچوب خاصی است و من به بازیکنان اجازه نمی‌دهم که بازیکن در کار داور دخالت کند اما متأسفانه در ایران اینطور باب شده که بازیکنان به داور پرخاش و یا توهین می‌کنند و آن وقت توقع دارند که داور چشمش را به روی این صحنه‌ها ببندد. خود من داوری هستم که نمی‌توام اینگونه رفتارها را تحمل کنم و جلوی این موارد می‌ایستم و از همینجا می‌گویم بازیکنانی این حرف را در موردم می‌زنند که من به خاطر توهین، آنها را جریمه می‌کنم و سپس آنها این صحبت‌ها را انجام می‌دهند. من نیازی به توهین کردن ندارم چرا که کارت زرد و قرمز دارم و بزرگترین بازیکن هم اگر بیشتر از حد خودش رفتار کند او را جریمه می‌کنم. عنوان کردن این مسائل فقط برای تبرئه خودشان است. دلیلی ندارم که به بازیکن توهین کنم کارت زرد و قرمز ابزار من است و اگر بازیکنی بعد از گرفتن کارت قرمز توهین کند رفتار او را به کمیته انضباطی گزارش می‌کنم.
*خب چرا این صحبت‌ها فقط درباره شما مطرح می‌شود و درباره داورهای دیگر چنین حرف‌هایی شنیده نمی‌شود؟
فغانی: چارچوب کاری من مشخص است و می‌توانید از بازیکنان بزرگی که من قضاوت بازی‌هایشان را انجام داده‌ام بپرسید که من چگونه با آنها رفتار می‌کنم، البته بعد از بازی دربی یکی از بازیکنان پرسپولیس گفته بود که من به او توهین کردم شما مطمئن باشید اگر من کوچکترین توهینی کرده باشم به خاطر داشتن گوشی که چهار داور آن را دارند همه این حرف من را می‌شنوند پس مطمئن باشید بی‌ادبی و توهین بین خود بازیکنان رد و بدل می‌شود نه بین من و بازیکنان.
*شما دیده‌اید که بازیکنان به یکدیگر توهین کنند؟ البته شما یکبار مهدی مهدوی‌کیا را که همه از او به عنوان اخلاق نام می‌برند به دلیل توهین باعث اخراجش شدید.
کامرانی‌فر: زمانی که یک بازیکن تحت فشار است احتمال دارد هر کاری انجام دهد.
فغانی: من درباره شوخی بازیکنان باید بگویم که مردم پول می‌دهند بلیت را بخرند تا بازی‌ای را تماشا کنند که تیم محبوبشان برنده شود نه اینکه بازی‌ای را ببینند که بازیکنان با یکدیگر شوخی می‌کنند به طور مثال در همین دربی 78 عنوان شد که فلان بازیکنان با سایر بازیکنان شوخی می‌کند اما من باید بگویم که جای این شوخی‌های بچه‌گانه در زمین فوتبال نیست.
*شما در بازی‌های بین‌المللی زیادی قضاوت کردید. تا کنون به چنین رفتارهایی از بازیکنان در زمین بازی برخورد کرده‌اید؟
کامرانی‌فر: اصلاً چنین چیزی وجود ندارد و من چنین موضوعی را در هیچ بازی ندیدم اما باید بگویم که شاید در بازی‌های باشگاهی‌شان چنین رفتارهایی باشد اما در بازی‌های ملی که ما قضاوت می‌کنیم این موضوع وجود ندارد اما چیزی که می‌توان مقایسه کرد تعداد خطاهای تیم‌هاست. در چمپیوزلیگ اروپا حدود 15 خطا در هر بازی انجام می‌شود اما این تعداد در آسیا 30 خطا در هر بازی است. حالا شما این اندازه خطا را در بازی‌های لیگ ایران و به خصوص دربی نگاه کنید.
*سخت‌ترین صحنه‌ای که قضاوت کردید کدام بوده است؟
کامرانی‌فر: من فکر می‌کنم بازی فرانسه و مکزیک سخت‌ترین بازی بود اما اصلا برای من حساسیتی نداشت. ببینید یک سری نیروهای درونی در لحظه به من کمک می‌کنند تا تصمیم‌گیری خوبی داشته باشند. این نیروهای درونی به من کمک می‌کنند این موضوع هم بر اساس تجربه‌ای است که به مرور زمان به دست آورده‌اند.
*بعضی‌ها می‌گویند داوران قشر ضعیف فوتبال هستند شما این موضوع را قبول دارید؟
کامرانی‌فر: من هم این موضوع را قبول دارم چرا که ما برای داوران برنامه نداریم اما توقع داریم که بهترین و خوب‌ترین داوران باشند. برای داوران برنامه‌ای نداریم و باید برای آنها برنامه‌ریزی کنیم و به فکرشان باشیم. منظور من فقط مالی نیست بلکه باید برای آمادگی آنها هم برنامه داشت. تیم‌ها قبل از شروع لیگ به اردو می‌روند و ما داوران فقط چند روز تمرین می‌کنیم.
*از نظر درآمد چطور؟
کامرانی‌فر: به نظرم در مورد درآمد نباید صحبت کنیم چرا که کار قشنگی نیست.
*بارها می‌شنویم که داوران می‌گویند که بازیکنان به خاطر مبالغ زیادی که می‌گیرند از آنها حرف‌شنوی ندارند. شما این موضوع را قبول دارید؟
کامرانی‌فر: به نظر من هیچ کجای دنیا داوران به اندازه بازیکنان پول نمی‌گیرند و خیلی کمتر از آنها پول به دست می‌آورند. به نظرم این نگاه درستی نیست که انجام می‌شود و اینکه بازیکنان به حرف داوران گوش نمی‌دهند موضوع دیگری است.
فغانی: ما می‌توانیم کم کم به استانداردهای دنیا نزدیک شویم. به طور مثال در ژاپن و کره جنوبی داوران حرفه‌ای این کشورها ماهیانه 12هزار دلار حقوق می‌گیرند و داوری می‌کنند بالاخره ما باید از جایی حرفه‌ای بودن داوران را شروع کنیم. در خصوص حقوق داوران هم باید بگویم هر سال به دلیل تورم به حقوق داوران هم اضافه می‌شود اما داوران توقع دارند این افزایش حقوق هر سال وجود داشته باشد. به نظرم بهترین دوره‌ای که داوران ما از همه نظر به خودشان دیدند دوره‌ای بود که مهدی تاج رئیس کمیته داوران بود. او با توجه به اینکه تجربه‌ای در داوری نداشت اما همه‌جوره از داوران حمایت کرد و تنها زمانی که حقوق داوران 100درصد افزایش پیدا کرد زمان ریاست مهدی تاج بود و آرامش هم در این دوره در بین داوران وجود داشت. او همه‌جوره از ما حمایت می‌کرد و بچه‌ها هم با جان و دل کار می‌کردند اما ببینید که چند سال است که حق‌الزحمه داوران همان 500هزارتومان باقی مانده است اما از نیم‌فصل دوم این حق‌الزحمه 30درصد افزایش داشته است.
*در خصوص خداحافظی سعید مظفری‌زاده از داوری صحبت‌های زیادی مطرح می‌شود اما می‌خواهیم از زبان شما بشنویم که چه اتفاقی در جامعه داوری می‌افتد که داوران اینگونه راحت از قضاوت فوتبال کنار می‌روند؟
کامرانی‌فر: من درباره شخص سعید مظفری‌زاده باید بگویم که ایشان یکی از داوران خوب کشور ما بود و شاید اگر با مصدومیت مواجه نمی‌گشت می‌توانست دو دوره در جام جهانی قضاوت کند. من با ایشان سفرهای زیادی رفتم و خاطرات خوبی داریم اما درباره خداحافظی ایشان باید بگویم که این نظر شخصی خودش بود. با این همه من از ایشان گله دارم و نباید در این مقطع از داوری خداحافظی می‌کرد او باید 26 بهمن در تست آمادگی جسمانی AFC شرکت می‌کرد و نظرم این است که به هر نحوی که بود باید در این تست شرکت می‌کرد. چون اسم ایشان در لیست بین‌المللی داده شده بود و با توجه به اینکه در لیست الیت من، مظفری‌زاده و ترکی حضور داشتیم و با توجه به اتفاقاتی که برای محسن ترکی پیش آمد مظفری‌زاده باید در این تست شرکت می‌کرد و او باید امسال هم می‌ماند و سپس از سال بعد درباره بودن یا نبودنش تصمیم می‌گرفت و یا اگر واقعا تصمیم به خداحافظی داشت باید از دو ماه قبل تصمیمش را اعلام می‌کرد تا داوری با این مشکل مواجه نشود که در ابتدای سال 2014 فقط یک داور در لیست الیت داشته باشد و مجبور باشد یازده ماه به همین منوال ادامه دهد.
*بحث داوران ایرانی الیت هم در نوع خودش جالب است، ما الآن فقط یک داور به نام علیرضا فغانی در لیست الیت داریم و اینطور به نظر می‌رسد که در راستای عدم بازیکن سازی و مربی‌سازی داورسازی هم نمی‌کنیم.
فغانی: همین آقایانی که در تلویزیون شعارهای زیبا می‌دهند و می‌گویند باید در داوری جوان‌گرایی کرد، خود این آقایان کسانی بودند که در آن جلسه کذایی کمیته داوران حضور داشتند و آقای یدالله جهانبازی و سعید بخشی‌زاده که داوران الیت ما بودند را از لیست خط زدند تا جوان‌گرایی کنند و دو نفر را به جای آنها وارد کردند که این دو نفر هم در تست‌ها رد شدند. عملاً با این کارها دو داور الیت را با دست خودمان از لیست خارج کردیم.
*چرا این همه روی داوری فوتبال ما هجمه است و هر تیمی که می‌بازد داور را مقصر قلمداد می‌کند؟
کامرانی‌فر: چون می‌بینند که علیه هرکس و هر نهادی که صحبت کنند باید جواب پس دهند اما اگر درباره داوری حرف بزنند هیچکس از او جواب نمی خواهد. با اینهمه داور جایگاهی ندارد که بتواند از خودش دفاع کند. در کشورهای دیگر می‌بینید که بازیکن حق ندارد در خصوص داور بازی صحبت کند. امیدوارم که کسانی که در این راه مسئول هستند جلوی این موضوع را بگیرند.
*صحبت از دوپینگ داوران است. آیا داوران دوپینگ هم می‌کنند.
فغانی: در مقطعی عنوان شد که از داور تست دوپینگ گرفته شود اما این بحث به میان آمد که اگر داور دوپینگ هم بکند ضرری به کسی نمی‌رساند و حق کسی خورده نمی‌شود و این موضوع می‌تواند به نفع خود تشکیلات فوتبال هم باشد که داور دوپینگ می‌کند و قدرت بیشتری دارد اما بعداً مطرح شد که این کار جوانمردانه نیست و در رقابتی که بین خود داوران وجود دارد دوپینگ کردن داوران ناجوانمردانه است. از رواج این موضوع جلوگیری کردند اما بگذریم که الآن بعضی از داوران برای شرکت در کلاس‌های داوری و تست‌های آن از داروهای نیروزا استفاده می‌کنند.
کامرانی‌فر: در تست قبلی داوری ما که در سوئیس برگزار می‌شد از همه تست دوپینگ گرفته شد.
*خیلی‌ها به خاطر دوستی پدر شما با امیر قلعه‌نویی قضاوت‌های شما را متمایل به سمت استقلال می‌دانند. شما درخصوص این شایعه چه صحبتی دارید؟
فغانی: پدرم دوستی خاصی با امیر قلعه‌نویی ندارد. پدر من دوستی خاصی با هیچ شخص خاصی ندارد و همه دوست‌ها به همان درون زمین ختم می‌شود. یکی از نصیحت‌هایی که پدر من همیشه به من می‌گوید این است که رابطه‌ام را با بازیکنان و مربیان حفظ کنم و نه خیلی به آنها نزدیک شوم و نه خیلی دور. درباره شایعه تمایلم به استقلال هم باید بگویم در کلیپ آبی استقلال که برای باشگاه استقلال ساخته شده بود یک صحنه‌ای وجود داشت و آن هم بازی استقلال مقابل پیام مشهد بود که استقلال در همان بازی قهرمان لیگ برتر شد. در یک صحنه امیر قلعه‌نویی در رختکن تیمش به بازیکنان استقلال می‌گوید که هیچکس با من که داور آن بازی بودم صحبت نکند چراکه ما با هم بچه‌محل هستیم البته باید بگویم ما با هم بچه‌محل نیستیم چراکه من بچه شهر ری هستم و او بچه نازی‌آباد. رابطه‌ام با اهالی فوتبال همیشه بر مبنای احترام بوده است.
*کاری به هیچ داوری ندارم اما می‌خواهم بدانم که آیا به شما پیشنهاد غش کردن به سمت یک تیم شده است یا نه؟
فغانی: پیشنهاد به من؟! نه نشده. اما باید بگویم که از صبح که از خانه بیرون می‌آییم مردم که ما را می‌بینند عده‌ای می‌گویند به نفع پرسپولیس سوت بزن عده‌ای هم می‌گویند به سود استقلال. البته وارد استادیوم هم که می‌شویم از یگان ورزشگاه تا هواداران از ما می‌خواهند به سود تیم خاصی سوت بزنیم اما خب آن چیزی که ما می‌دانیم این است که خودمان را از همه تیم‌ها بیشتر دوست داریم و آبروی ما از هر چیزی مهم‌تر است. ما چیزی که در زمین می‌بینیم قضاوت می‌کنیم و سعی می‌کنیم حق به حقدار برسد.
کامرانی‌فر: با کمک‌داورها که کاری ندارند!متاسفانه این موضوع در داوری باب شده و حتی شما هم این موضوع را از من سوال می‌کنید. فکر می‌کنم الان دیگر با داوران کاری ندارند چراکه داوران را می‌شناسند. البته باید بگویم که قبلا برای من چنین اتفاقی افتاده بود حدود 12 سال پیش که اوایل داوری‌ام در لیگ برتر بود ما یک تیم داوری مشهدی بودیم و به ما گفتند که به مشهد برویم تا به ما ماشین بدهند. البته ما آن موضوع را با فدراسیون درمیان گذاشتیم و دیگر بعد از آن اجازه ندادیم کسی به ما چنین پیشنهادی بدهد و خوشبختانه هیچگاه وارد این مسائل هم نشدیم. هرچند که فکر می‌کنم مطرح کردن چنین مسائلی قشنگ نیست. البته اگر موضوعی هم باشد مطمئن باشید هم ما و هم سایر داوران همه چیز را با فدراسیون فوتبال درمیان می‌گذاریم. همین چند وقت پیش به یک داور جوان در شهرستان پیشنهادی می‌دهند و او هم موضوع را با فدراسیون در میان می‌گذارد.
*درباره مشکلات دپارتمان داوری و کمیته داوران هم صحبت کنید چراکه به نظر می‌رسد دود آتش این اتفاقات فقط به چشم جامعه داوری می‌رود.
فغانی: هرچه داوران در آرامش باشند فضای حاکم بر داوری آرام‌تر است و مطمئنا هم کار داور هم راحت‌تر خواهد بود و بدون استرس می‌توانند کارشان را انجام دهند. وقتی در یک خانواده پدر و مادر با هم مشکل داشته باشند اثر آن به بچه هم منتقل می‌شود و او لطمه می‌خورد. اگر بین دپارتمان داوری و کمیته داوران همدلی نباشد داوری ضربه می‌خورد. البته الان خوشبختانه همدلی‌ها بیشتر شده اما سال گذشته و چند ماه قبل دودستگی زیادی وجود داشت و هر کس تلاش می‌کرد منافع خودش را پیش ببرد اما با تدبیری که آقای اصفهانیان اندیشیده فضایی حاکم شده تا همه یکدل باشند. دیر به این افتادند اما خوشبختانه الان وضعیت بهتر از قبل شده است.
کامرانی‌فر: تا زمانی که شخص برای داوری تصمیم بگیرد داوری پیشرفت نمی‌کند. داوری ما احتیاج به یک اساسنامه و یک برنامه‌ریزی دارد که اگر افراد عوض شدند برنامه عوض نشود. اینگونه افراد به دنبال آدم‌های خودشان نمی‌روند. باید تصمیمات شخصی از داوری خارج شود و هرچه اساسنامه بگوید باید همان اتفاق بیفتد. نباید با رفت و آمد آدم‌ها داوران متضرر شوند.
*به جام جهانی 2014 برزیل برسیم. شما فکر می‌کردید به عنوان تیم ذخیره انتخاب شوید و یا احتمال می‌دادید که داور اصلی باشید؟
فغانی: در ابتدا باید بگویم که ما تیم ذخیره هستیم و اگر در این 4، 5 ماه باقیمانده برای تیم‌های اصلی مشکلی پیش بیاید احتمال قضاوتمان به عنوان تیم اصلی بالا می‌رود. ما از روز اول که تمریناتمان را آغاز کردیم به امید حضور در جام جهانی بودیم. بعد از اینکه حسین عسگری به عضویت کمیته داوران آسیا در آمد خیلی تلاش کرد تا تیمی ایرانی در این دوره از جام جهانی حضور داشته باشد و خوشبختانه کارنامه ما 3 نفر در آسیا خیلی خوب بود و از روز اول جزو کاندیداهای اصلی جام جهانی قرار گرفتیم. آسیا 11 تیم داوری برای جام جهانی معرفی کرد اما در نهایت فیفا فقط 7 تیم داوری را تایید کرد که ما جزو آن 7 تیم بودیم. در تورنمنت‌هایی هم که شرکت می‌کردیم عملکردمان زیر ذره‌بین بود. در جام باشگاه‌های جهان به عنوان تیم ذخیره انتخاب شدیم و حتی در بازی فینال من و حسن کامرانی‌فر به عنوان داور و کمک‌داور ذخیره انتخاب شدیم. در جام جهانی ترکیه شرکت کردیم و عملکرد خوبی داشتیم و در نهایت یک هفته مانده به جام باشگاه‌های جهان جایگزین تیم اماراتی شدیم و آنجا هم اولین بازی‌ای که قضاوت کردیم میان نماینده مکزیک و نماینده مراکش بود که بازی پرهیجانی هم از آب در آمد. در نهایت تصمیم گرفته شد که بازی رده‌بندی هم به عهده ما باشد و سعی کردیم در آن بازی بهترین عملکرد را انجام دهیم که خوشبختانه آن هم خیلی خوب انجام شد. وقتی هم که لیست داوران برای جام جهانی معرفی شد ناراحت نبودیم چون جزو 33 تیم حاضر در این بازی‌ها هستیم و خوشحالیم که آنجا حضور داریم و باید نگاه کنیم که چه داورانی در این تورنمنت شرکت نمی‌کنند. داور آلمانی، اسلوونیایی، اسپانیایی و... که همگی جزو بهترین‌های جهان هستند در این دوره جام جهانی حضور ندارند.
کامرانی‌فر: شاید نگاه اول این بود که ما شاید جزو تیم‌های آخر آسیا باشیم و این نگاه کل آسیا در ابتدای کار ما بود. اما در تست‌هایی که شرکت کردیم موفق شدیم که این موفقیت را خودمان به دست بیاوریم هرچند که ما دوست داشتیم تیم کامل داشته باشیم و رضا سخندان هم در کنار ما قرار داشت. ما دوست داشتیم تیم کامل داشته باشیم و حالا که سخندان با ما نیست شاید این موفقیت به ما نچسبد اما از اینکه نماینده ایران در این بازی هستیم خوشحالیم.
*این روزها صحبت از ورود تکنولوژی‌های جدید مثل اسپری و یا دوربین گل به داوری است. شما فکر می‌کنید این تکنولوژی به جذابیت بازی می‌افزاید و یا کم می‌کند؟
فغانی: فیفا تاکید دارد که فوتبال مثل کشتی نشود اما از ابزاری استفاده می‌کنند که حق به حقدار برسد. این تکنولوژی‌ها کار داور را هم راحت می‌کند چراکه با سرعتی که فوتبال پیدا کرده کار برای داوران بسیار سخت شده است. در جام جهانی از داوران پشت دروازه قطعا استفاده نمی‌شود اما از دوربین‌هایی استفاده می‌شود که اگر توپ از خط رد شد برای داور آلارم ارسال می‌شود تا توپ گل اعلام شود. از اسپری هم در جام جهانی استفاده می‌شود چراکه همه داوران از آن راضی هستند و می‌گویند کار را برای داوران راحت می‌کند.
*بدترین سوتی‌ای که در زمان قضاوت داده‌اید چه بوده است؟
فغانی: ما سوتی زیاد می‌دهیم اما الان حضور ذهن ندارم که بگویم. داور انسان است و او هم در تصمیم‌گیری شاید اشتباه کند اما مهم این است که عمدی در کار نباشد. البته باید قبول کرد با استرس و فشاری که روی داوران هست و با عدم همکاری باشگاه‌ها این اشتباهات گاهی پیش می‌آید.
کامرانی‌فر: من فکر می‌کنم تا الان اشتباه نداشته‌ام! البته اشتباه بوده اما اشتباه فاحشی که بخواهد تاثیری در نتیجه داشته باشد نداشته‌ام.
*فرهاد مجیدی بارها اعلام می‌کرد که علیرضا فغانی نسبت به من آلرژی دارد و شما هم چندین‌بار او را از زمین بازی اخراج کردید. شما واقعا به او آلرژی داشتید؟!
فغانی: قبلا هم گفتم که هیچ مشکلی با هیچ بازیکنی ندارم و چارچوب کاری‌ام مشخص است و چیزی که ببینم را قضاوت می‌کنم و قرار نیست بازیکن در تصمیم داور دخالت کند. اگر این بازیکن حتی اگر بزرگ هم باشد و من با او برخورد نکنم بازیکن کوچک‌تر تیم هم به خودش اجازه می‌دهد که به تصمیمم اعتراض کند. من به هیچ عنوان اجازه نمی‌دهم که بازیکن در کارم دخالت کند. البته باید بگویم که از نوع بازی فرهاد مجیدی خوشم می‌آمد و با توجه به سن و سالی که داشت خیلی با تعصب بازی می‌کرد اما رفتارهایی که بعد از تصمیماتم انجام می‌داد برای من خوشایند نبود و طبق چارچوب کاری‌ام همیشه با این مسائل برخورد می‌کردم و در چند بازی همین اتفاق هم افتاد که منجر به اخراج او از بازی شد اما من هیچ آلرژی‌ای به هیچکس ندارم اما بازیکنان باید یک موضوع را بدانند و آن اینکه ما سال‌های سال در کنار هم هستیم. این که بعضی از بازیکنان بعد از بازی با دیدن خبرنگاران ناجوانمردانه داوران را مورد حمله قرار می‌دهند کار درستی نیست چراکه در بازی‌های بعد هم دوباره ما روبه‌روی هم قرار می‌گیریم و همدیگر را خواهیم دید. باید احترام همدیگر را حفظ کنیم. باید بازیکنان بدانند که این دل چرکینی داور از اینگونه بازیکنان همیشه در دل داور باقی می‌ماند.
*صادقانه به این سوال پاسخ دهید که آیا طرفدار تیمی هستید یا نه؟فغانی: نه! آن چیزی که الان در این فوتبال می‌بینم باعث می‌شود که از هیچ تیمی خوشم نیاید اما شاید هواداری که از بیرون به فوتبال نگاه می‌کند هوادار تیم خاصی باشد اما برای من این فوتبال هیچ جایی در زندگی‌ام ندارد. البته باید بگویم که من از دو شخصیت در فوتبال همیشه خوشم می‌آید یکی علی پروین و دیگری هم مرحوم ناصر حجازی. در هر تیمی هم که بودند دوست داشتم بازی‌هایشان را پیروز شوند. از شخصیت این دو نفر خوشم می‌آمد البته سن و سال من این اجازه را نمی‌دهد که برای علی پروین قضاوت کرده باشم اما زمانی هم که برای تیم‌های ناصر حجازی قضاوت می‌کردم همیشه خودم را از هر چیزی بیشتر دوست داشتم!
کامرانی‌فر: من هم هرچه فکر می‌کنم که کدام تیم را بیشتر دوست دارم به ذهنم نمی‌رسد. اگر علاقه‌ای به تیمی داشتیم مطمئن باشید اشتباهات ما هم زیاد می‌شد و به اینجایی که الان رسیدیم نمی‌رسیدیم.
فغانی: شما خودت یا کارت را بیشتر دوست داری یا ما دو نفر را؟! طبیعتا خودت را. ما هم اگر بر فرض مثال تیمی را دوست داشتیم وقتی وارد زمین می‌شدیم قطعا خودمان را بیشتر از هر چیزی دوست داریم.
کامرانی‌فر: اگر این علایق بود مطمئنا نمی‌توانستیم تصمیمات صحیحی بگیریم و الان هم روبه‌روی شما نمی‌نشستیم.
*در پایان این گفت‌وگو اگر صحبت خاصی باقی مانده که دوست داشتید مطرح کنید اما من نپرسیدم بگویید.
فغانی: من گله‌ای می‌خواهم انجام دهم از رسانه‌ها و مطبوعات و آن هم اینکه حضور ما در جام جهانی که افتخار بسیار بزرگی است را آنچنان که باید و شاید پوشش ندادند و به موضوعات دیگری پرداختند. خوشحالم که تا اینجا هم که رسیده‌ایم با توانایی خودمان بوده و هیچ زد و بندی نکردیم. جا دارد از طریق شما از خانواده خودم و خانواده همسرم تشکر کنم که شرایط من را درک کرده و می‌کنند. همسر من در موفقیت‌هایم خیلی نقش داشته و به عنوان مشاور تغذیه و مشاور روحی خیلی به من کمک کرده است. من تحت کنترل ایشان موفقیت‌ها را به دست آورده‌ام. از آقایان غیاثی و عسگری تشکر می‌کنم که به من اطمینان کردند و به من سوت لیگ برتری دادند و در زمان آقای عنایت هم داور بین‌المللی شدم. از شما هم تشکر می‌کنم که همیشه نگاه خوب به داوری داشتید و نگاه قرمز و آبی به این مسائل نکردید.
کامرانی‌فر: من هم از تمام کسانی که به جامعه داوری کمک می‌کنند تشکر می‌کنم البته از توجه و حمایت‌های فدراسیون فوتبال آقای کفاشیان، آقای نبی و آقای تاج که در راه رسیدن تیم داوری به جام جهانی برزیل از ما حمایت کردند تشکر و قدردانی می‌کنم. البته تمام حرف و گلایه‌هایم را بعد از جام جهانی خواهم گفت.
